De pleaser

Ben jij een pleaser denk je? Ik ben altijd een enorme pleaser geweest. Ik was me daar tot op zekere hoogte van bewust en vond het ook wel iets positiefs hebben. Veel mensen worden tenslotte blij van je. “Ik maak het anderen gewoon graag naar de zin”, een veelgebruikte zin of gedachte. Maar sta je er ook wel eens bij stil om het jezelf naar de zin te maken? Die belangrijke persoon wordt helaas veel te vaak vergeten door de pleasers onder ons. Ik werd me zelf pas echt bewust van mijn hoge pleaser-gehalte en de nadelen hiervan tijdens mijn coach-opleidingen. Ik merkte dat ik me altijd aanpas aan anderen. “Kiezen jullie maar”, “ik pas me wel aan”, “zeggen jullie het maar”. Ik had dit zo geautomatiseerd, dat ik eigenlijk vaak niet eens meer wíst wat ik zelf wilde. Uiteindelijk loop je daar een keer op leeg. Het is niet goed voor je, ook al lijk je er misschien energie van te krijgen.

Een van mijn favoriete coachboeken is “Ik ken mijn ikken” van Karin Brugman, Judith Budde en Berry Collewijn. In dit boek word je uitgenodigd op een andere manier naar jezelf te kijken, namelijk door jezelf te beschouwen als iemand die uit diverse ikken bestaat. Dit klinkt een beetje schizofreen, maar het kan je echt enorm helpen bij het krijgen van inzicht in jezelf. In de kanten die jou effectief maken en in de kanten die je minder effectief maken of in de weg zitten. Eén van de “ikken” die in dit boek aan bod komt, is de pleaser.

De auteurs beschrijven een praktijkvoorbeeld van Gerard, systeembeheerder. Gerard heeft een invloedrijke pleaser in zich. Als de pleaser het voor het zeggen heeft, ziet zijn werkdag er ongeveer zo uit:

“Op kantoor aangekomen, zwaait Gerard in het voorbijgaan naar de receptioniste en roept ‘Drukke dag vandaag?’ Op de gang helpt hij zijn zwangere collega Barbara: ‘Hé meid, geef mij die zware ordners maar. Waar moeten ze heen?’ Eenmaal op zijn werkplek gaat zijn telefoon. Collega Pierre heeft een vastgelopen computer. Gerard gaat stante pede naar hem toe. Pierre werkt immers aan een urgente notitie. Gelijk tackelen, dat probleem! Bij de koffiecorner haalt hij koffie voor zichzelf en voor Pierre. Voor Pierre, zoals hij weet, zonder melk en suiker. Na dit klusje gaat Gerard snel de storingen oplossen die er nog liggen van gisteren. Maar hij wordt nog een keer of wat weggeroepen, voor nieuwe technische problemen en gaat daar direct heen. Dat levert wel eens gemopper op van mensen die al aan het wachten zijn. Gerard trekt zich dat soort reacties erg aan. Hij wil niemand teleurstellen. Aan het einde van de dag is hij afgemat, maar daar besteedt hij weinig aandacht aan. En als zijn vriendin hem vraagt wat hij het weekend zou willen doen, zegt hij: ‘Geen idee, wat wil jij?’ Iedereen is dol op Gerard. Zijn baas ook, maar die vindt wel dat Gerard onevenredig veel tijd besteedt aan wissewasjes waar hij niet voor betaald wordt. Gerard moet leren prioriteiten te stellen. Maar zolang de Pleaser de dienst uitmaakt, kan Gerard echt geen nee zeggen.”

Herkenbaar?

Een pleaser is niet alleen maar negatief. Het biedt heel veel voordelen en kansen. Een “teveel” is echter niet goed. Wat overigens geldt voor alle ikken.

Wat zijn de pluspunten van een pleaser?
– Heel handig in sociale contacten, bevordert harmonieuze sfeer
– Geeft anderen een warm en welkom gevoel
– Bron van inkomsten! De horeca zou bijvoorbeeld nergens zijn zonder pleasers

Wat zijn de valkuilen van de pleaser?
– Kan geen grenzen aangeven, kan geen nee zeggen
– Komt niet voor zichzelf op
– Loopt het risico dat anderen (bewust of onbewust) misbruik maken van zijn/haar hartelijkheid en ongemerkt over zijn/haar grenzen heen gaan

Ontstaan en doorgeven van de pleaser
Pleasers ontstaan in de vroege jeugd. Gedrag dat bij pleasers hoort, wordt nou eenmaal vaak beloond door de omgeving. Ik ga hier in deze blog niet diep op in, maar ik wil je wel waarschuwen voor het doorgeven van de pleaser-genen. De kans is groot dat jij – als pleaser – van je kinderen onbewust ook pleasers maakt.

Omgaan met de pleaser
Alleen door bewust te worden van de pleaser in jou, kun je hem gaan sturen. Je kunt leren hem in te zetten waar hij van pas komt en uit te schakelen wanneer hij dreigt je in de weg te zitten. Als metafoor kun je een auto in gedachten nemen. Misschien zit de pleaser in jou altijd achter het stuur en wordt het tijd hem op de achterbank of zelfs in de kofferbak te plaatsen.

Meer weten over de pleaser?
Lees het boek! Of neem contact op met een coach die werkt met Voice Dialogue. Dat is de methode waarbij gewerkt wordt met de verschillende ikken.

Boek winnen?
Van Karin Brugman, een van de auteurs van het boek “Ik ken mijn ikken” en coach en trainer bij De Onderstroom, mag ik een exemplaar weggeven!
Laat vóór maandag 1 mei een reactie achter waarin je uitlegt waarom jij denkt dat de pleaser in jou (te) vaak achter het stuur zit. Je mag de reactie via Facebook of LinkedIn achterlaten, via een persoonlijk berichtje of algemeen, en je mag me ook mailen op anouk@krachtig.nu.

Ik wens je een mooie (werk)week toe!

Week van de Werkstress: plannen, en waarom die actielijst nooit afkomt

planning

Afgelopen maandag postte ik dit stuk in het kader van de Week van de Werkstress. Vandaag tijd voor een ander onderwerp: plannen en waarom die actielijst nooit afkomt.

Bij het voorbereiden van deze blog realiseerde ik me hoe veelomvattend “plannen” is. Het is iets waar je de hele dag door mee te maken hebt, zowel op je werk als in je privéleven. Enerzijds is er de kunst van het máken van een goede planning, en anderzijds die van het hálen ervan. En dan zijn er nog alle zaken die jou kunnen afleiden van je planning. Aan deze afleiders besteed ik in deze blog aandacht.

Want hebben we niet allemaal van die dagen dat we een prachtige planning of actielijst voor de dag voor onszelf maken, maar dat er geen bal van terecht komt? Dat je je aan het eind van de dag afvraagt hoe het komt dat je nog meer dan de helft van je actielijst hebt openstaan? En je hebt toch echt niet zitten niksen de hele dag!

In mijn omgeving zie ik een aantal hardnekkige afleiders:

  • Mailbox, met stip op één. Rationeel weet je best dat je je mailbox eigenlijk maar een paar keer per dag zou moeten openen, maar dat lukt bijna nooit. Omdat je nieuwsgierig bent, of de notificatie niet kunt negeren, of bang bent om iets te missen, of wacht op belangrijk nieuws, of omdat je baas altijd direct reactie wil of… zeg het maar. Op een gegeven moment is het zo’n gewoonte geworden, dat je waarschijnlijk niet eens meer weet dat of waarom je het doet.
  • Smartphones en social media. Ik ben blij dat ik naar school ging en studeerde vóór het smartphone-tijdperk, want ik zou me non-stop hebben laten afleiden. Maar ook voor volwassenen is het een beproeving. Je weet best dat je eigenlijk maar één ding tegelijk moet doen (ja vrouwen, dat geldt helaas óók voor ons, google maar eens op dit onderwerp…). Maar wat is het verleidelijk om tijdens het uitwerken van dat saaie plan éven te kijken naar Whatsapp, Twitter, Facebook, LinkedIn en al die andere leuke apps. Waar was je ook alweer gebleven? Oh ja, dat saaie plan….shit! Dat moet vandaag af! Moet? Daar is ‘ie weer…
  • Collega’s. Ze zijn meestal onmisbaar. Je hebt ze nodig om doelen te bereiken. Ze vormen een belangrijk onderdeel van je werkplezier. En eigenlijk zelfs van je leven! Want reken maar eens uit hoeveel tijd je met collega’s doorbrengt in een week. Dit zijn meestal meer uren dan met je partner, familie en vrienden. Dus dat je wilt investeren in een goede band, is begrijpelijk. Maar hun moment van even pauzeren en ontspannen door middel van een praatje sluit niet altijd aan bij jouw zorgvuldig gemaakte planning van die ochtend. Sta je dan stevig genoeg in je schoenen om voor je planning te kiezen? Of ga je toch gemakkelijk mee in de gezelligheid?
  • Je baas. Je leidinggevende. Je opdrachtgever. Had je zo’n mooie planning voor vandaag, staat je baas naast je bureau met een spoedje. Weg planning. Alles aan de kant. “Laat alles maar uit je handen vallen, dit gaat voor.” De vraag is: laat je dan ook echt alles uit je handen vallen? Ik denk dat het hier vaak mis gaat. En zeker niet altijd door de baas, maar door hoe wij zelf omgaan met dit soort opdrachten. Veel mensen nemen zo’n opdracht moeiteloos aan. Het heeft ook wel iets, een spoedje van de baas. Wat vaak vergeten wordt, is concreet maken wat het voor de rest van de werkzaamheden en de planning betekent dat dit spoedje er tussendoor komt. Dat houden we bij onszelf en lossen we op door overwerk, doorschuiven of afraffelen. En natuurlijk horen spoedjes en onvoorziene zaken er nu eenmaal bij in veel functies. En zijn het ook juist die zaken die het werk leuk, uitdagend en spannend maken. Maar we zijn er ook wel heel goed in om het onszelf ontzettend moeilijk te maken
  • Tip van de Dag

    Probeer volgende week eens een actiepunt af te ronden of een uur te werken zónder je te laten afleiden. Ik heb het zelf bewust gedaan tijdens het schrijven van deze blog. Best een uitdaging! Maar het is gelukt en voelde goed. Ik was gefocust en kon me veel beter concentreren. Ik ben benieuwd hoe het jou bevalt. Veel succes!

    Deze tekst is ook te lezen op LinkedIn

    Moeite met nee zeggen?
    Misschien is de pleaser in jou sterk aanwezig. Hierover binnenkort meer.

    Week van de Werkstress 2016: druk zijn, stress en moeten

    Het is de Week van de Werkstress. Soms lijkt het of iedereen last heeft van stress, maar ik vind het belangrijk onderscheid te maken tussen “het druk hebben” en “stress ervaren”.

    Druk…wie heeft het tegenwoordig niet druk? Vraag aan een paar collega’s hoe het met ze gaat en je krijgt 9 van de 10 keer “druk” als antwoord. Wat zeg je daar nou eigenlijk mee? Tim de Witte schreef hier vorige maand een interessant artikel over: “Ik heb het druk” wat zeg je daar nou eigenlijk mee?

    Het ervaren van stress is een ander verhaal. Dan heb je echt last van het druk zijn. Meestal omdat je te lang te druk bent, omdat het “druk zijn” je voor je gevoel teveel overkomt in plaats van dat je er zelf voor kiest, en omdat het einde van het “druk zijn” niet in zicht is. Als je dit herkent, raad ik je aan serieus bij jezelf te rade te gaan, eventueel met hulp van een coach, want dit gevoel moet niet te lang aanhouden. Zorg goed voor jezelf!

    Belangrijk is het voorkómen van gevoelens van stress. In het kader van de Week van de Werkstress geef ik je deze week een aantal praktische tips die stress kunnen helpen voorkomen of verminderen.

    Tip van de Dag

    Houd deze week eens een dag bij hoe vaak je het woord “moeten” gebruikt, denkt en om je heen hoort. Kun je het ook vervangen door willen of kunnen? Dat klinkt zo anders en doet ongemerkt heel veel met jou en je omgeving.

    Ga vervolgens bij ieder “moetje” na:

    • Moet het echt? Van mezelf of van iemand anders?
    • Ben ik degene die het moet doen?
    • Moet het nu/vandaag/deze week of kan het ook op een ander moment?

    Welke taken blijven over die jij echt moet doen? Maak hier een overzichtje van en plan ze in. Moeite met plannen? Hierover deze week meer!

    Veel succes!

    stress