Die vraag alleen al maakt kwetsbaar, herken je dat?
Ik kreeg deze vraag tijdens deel 1 van de vervolgopleiding Voice Dialogue die ik volgde bij opleidingscentrum Het Balkon in het mooie Zutphen.
Ik kon de vraag beantwoorden, omdat de setting – dankzij de trainers en deelnemers – zo veilig en prettig was. Want kwetsbaarheid laat je niet zomaar zien. Het is iets teers, iets wat je vaak verstopt.ย
Door in contact te komen met mijn eigen kwetsbaarheid en te ervaren hoe dat voelt, kan ik anderen hiermee ook verder helpen. Kร n, want het hรณeft niet. Het mร g.
En dat is ook zo mooi aan Voice Dialogue: alles mag er zijn.
Voice Dialogue is gebaseerd op de “psychology of selves”: we bestaan allemaal uit verschillende “ikken”, “delen” of “kanten”. Dit klinkt misschien een beetje schizofreen, maar het volgende voorbeeld helpt vast:
๐๐ฆ ๐ฎ๐ฐ๐ฆ๐ต ๐ฏ๐ข๐ข๐ณ ๐ฆ๐ฆ๐ฏ ๐ท๐ฆ๐ณ๐จ๐ข๐ฅ๐ฆ๐ณ๐ช๐ฏ๐จ. ๐๐ฆ ๐ธ๐ฆ๐ฆ๐ต ๐ฅ๐ข๐ต ๐ฅ๐ช๐ฆ ๐ฆ๐ฏ๐ฆ ๐ค๐ฐ๐ญ๐ญ๐ฆ๐จ๐ข ๐ฆ๐ณ ๐ฐ๐ฐ๐ฌ ๐ฃ๐ช๐ซ ๐ช๐ด. ๐๐ช๐ซ ๐ป๐ข๐ญ ๐ธ๐ฆ๐ญ ๐ธ๐ฆ๐ฆ๐ณ ๐ฐ๐ท๐ฆ๐ณ๐ข๐ญ ๐ฆ๐ฆ๐ฏ ๐ข๐ฏ๐ต๐ธ๐ฐ๐ฐ๐ณ๐ฅ ๐ฐ๐ฑ ๐ฉ๐ฆ๐ฃ๐ฃ๐ฆ๐ฏ. ๐๐ฏ ๐ซ๐ข ๐ฉ๐ฐ๐ฐ๐ณ, ๐ช๐ฏ ๐ฅ๐ฆ ๐ท๐ฆ๐ณ๐จ๐ข๐ฅ๐ฆ๐ณ๐ช๐ฏ๐จ ๐จ๐ฆ๐ฃ๐ฆ๐ถ๐ณ๐ต ๐ฉ๐ฆ๐ต ๐ช๐ฏ๐ฅ๐ฆ๐ณ๐ฅ๐ข๐ข๐ฅ. ๐๐ฆ ๐ฆ๐ฆ๐ณ๐ด๐ต๐ฆ ๐ท๐ณ๐ข๐ข๐จ ๐ช๐ด ๐ฏ๐ฐ๐จ ๐ฏ๐ช๐ฆ๐ต ๐จ๐ฆ๐ด๐ต๐ฆ๐ญ๐ฅ ๐ฐ๐ง ๐ฉ๐ช๐ซ ๐ฃ๐ฆ๐จ๐ช๐ฏ๐ต ๐ข๐ญ๐ธ๐ฆ๐ฆ๐ณ ๐ฆ๐ฆ๐ฏ ๐ฑ๐ญ๐ฆ๐ช๐ฅ๐ฐ๐ฐ๐ช. ๐๐ฏ ๐ซ๐ฆ ๐ฉ๐ฆ๐ญ๐ฆ ๐ญ๐ช๐ซ๐ง ๐ท๐ฐ๐ฆ๐ญ ๐ซ๐ฆ ๐ฅ๐ฆ ๐ฆ๐ณ๐จ๐ฆ๐ณ๐ฏ๐ช๐ด ๐ฆ๐ฏ ๐ช๐ณ๐ณ๐ช๐ต๐ข๐ต๐ช๐ฆ. ๐๐ข๐ข๐ณ ๐ซ๐ฆ ๐จ๐ข๐ข๐ต ๐ฆ๐ณ ๐ฏ๐ช๐ฌ๐ด ๐ท๐ข๐ฏ ๐ป๐ฆ๐จ๐จ๐ฆ๐ฏ ๐ฉ๐ฐ๐ฐ๐ณ. ๐๐ฆ ๐ฅ๐ฆ๐ฏ๐ฌ๐ต ๐ฆ๐ณ ๐ฏ๐ฐ๐จ ๐ฏ๐ช๐ฆ๐ต ๐ข๐ข๐ฏ! ๐๐ต๐ณ๐ข๐ฌ๐ด ๐ฌ๐ณ๐ช๐ซ๐จ ๐ซ๐ฆ ๐ณ๐ถ๐ป๐ช๐ฆ ๐ฎ๐ฆ๐ต ๐ฉ๐ฆ๐ฎ. ๐๐ง ๐ท๐ช๐ฏ๐ฅ๐ฆ๐ฏ ๐ข๐ฏ๐ฅ๐ฆ๐ณ๐ฆ๐ฏ ๐ฉ๐ฆ๐ต ๐ฃ๐ฆ๐ญ๐ข๐ค๐ฉ๐ฆ๐ญ๐ช๐ซ๐ฌ ๐ธ๐ข๐ต ๐ซ๐ฆ ๐ป๐ฆ๐จ๐ต. ๐๐ฆ ๐ธ๐ฐ๐ณ๐ด๐ต๐ฆ๐ญ๐ต ๐ซ๐ฆ ๐จ๐ฆ๐ธ๐ฐ๐ฐ๐ฏ ๐ฅ๐ฐ๐ฐ๐ณ ๐ฅ๐ฆ๐ป๐ฆ ๐ท๐ฆ๐ณ๐จ๐ข๐ฅ๐ฆ๐ณ๐ช๐ฏ๐จ ๐ฉ๐ฆ๐ฆ๐ฏ. ๐๐ฐ๐จ ๐ฆ๐ฆ๐ฏ ๐ฉ๐ข๐ญ๐ง ๐ถ๐ถ๐ณ๐ต๐ซ๐ฆ, ๐ฅ๐ข๐ฏ ๐ฃ๐ฆ๐ฏ ๐ซ๐ฆ ๐ฆ๐ณ ๐ท๐ข๐ฏ๐ข๐ง.
Toch zal er ook een kant in jou zijn die hier wรจl iets van wil zeggen. Die op een rustige, genuanceerde manier feedback aan deze collega zou willen geven. Je weet dat er meer collega’s zijn die het vervelend vinden hoe hij zich opstelt. En het zou je ook wel trots maken als je dat toch eens zou durven… Maar die kant wuif je weg. Die andere kant is zoveel sterker, die wint eigenlijk altijd.
In Voice Dialogue leer je die verschillende kanten in jezelf kennen. Welke zijn sterk aanwezig en welke minder? Je leert naar ze te luisteren en eigen keuzes te maken in plaats van dat die sterke kanten in jou het eigenlijk altijd voor het zeggen hebben. In dat proces kom je ook je kwetsbaarheid tegen. En dat is okรฉ. Mooi zelfs. Vaak prachtig en ontroerend.
Terugkomend op de vraag: โwanneer voel jij je kwetsbaar?โ Nou, bijvoorbeeld tijdens het schrijven van dit bericht. Maar ook als ik kritiek krijg, een presentatie moet geven, alleen op een feestje binnenkom en zo kan ik nog wel even doorgaan. Kwetsbaarheid is heel normaal en mag er zijn.ย ย ย
#kwetsbaarheid #voicedialogue #coachenmetvoicedialogue #coaching #training
Geplaatst op 27 november 2021 in
Nieuws
Nachtelijke deadlines, ik heb ze eigenlijk nooit (meer). En dat bevalt me goed. Maar gisteren had ik er onverwachts een.
Voor het gratis ontwikkeladvies vanuit de overheid bleek gistermiddag dat het aanmeldportaal om 00.00 uur open zou gaan (ipv om 09.00 uur). Het advies was om om 00.00 uur klaar te zitten omdat er โmaarโ plek is voor 50.000 trajecten.
Dus daar zat ik, van 00.00 tot 01.30, nieuwe klanten in te voeren. En het is gelukt! Mijn 20 loopbaanklanten kunnen binnenkort bij mij starten.
En ik heb stiekem best genoten van deze nachtelijke escapade. Die nodig was, want de teller staat inmiddels al op 40.000 registraties.
Ik kijk uit naar mooie trajecten!
#persoonlijkeontwikkelingย #loopbaanย #ontwikkeladviesย #NLleertdoorย #coachingย #gingermoodย #coachcircleย #jobonย #medemogelijkgemaaktdoordeoverheidinpittigetijden
Geplaatst op 1 december 2020 in
Nieuws
Van 16 tot 20 november is de Week van de Werkstress. Een belangrijk onderwerp in mijn ogen, want ondanks meer rust in onze privรฉlevens door Corona, is het er bij veel mensen op werkvlak zeker niet rustiger op geworden. Het aantal mensen met spanningsklachten en burn-outs blijft onverminderd stijgen.
In mijn coachgesprekken en tijdens trainingen kom ik veel mensen tegen die maar niet door hun actielijst heenkomen. Ze moeten ontzettend veel. In eerste instantie denken ze meestal dat ze veel van hun omgeving moeten, maar stiekem blijken ze vooral veel van zichzelf te moeten. Waarschijnlijk herken je dit zelf ook wel.
Vaak is je to-do-list langer dan nodig. Omdat niet alles per se moet. Of omdat jij niet de eigenaar van het actiepunt bent. Of omdat het nog best even kan wachten.
Weet je wat helpt om hier zicht op te krijgen en ruimte te creรซren? Stel jezelf bij ieder punt de vraag: “Moet ik het vandaag doen?” En verleg de klemtoon drie keer:
1. MOET ik het vandaag doen?
2. Moet IK het vandaag doen?
3. Moet ik het VANDAAG doen?
Drie keer “ja”? Dan weet je wat je te doen staat: actie in de taxi. Zo niet, dan kun je het punt delegeren, op een ander moment doen of zelfs skippen.
Ik gebruik deze tip vaak in coachtrajecten. En hoezeer het ook een open deur is of lijkt, toch doet het echt wat met mensen. Het maakt ze bewust van hun eigen gedrag en gedachten. Ze gaan inzien hoeveel ze zichzelf opleggen. En hoeveel โmoetenโ er in hun dag en hoofd zit.
Ga maar eens na hoe vaak op een dag je denkt of hardop zegt โEerst moet ik nog evenโฆ.โ, โIk moet nog โฆ en โฆ en โฆ voordat ik โฆ magโ, โIk moet zoveel vandaag!โ Vervang vervolgens dat โik moetโ eens voor โik kies ervoor omโฆ.โ en ervaar het verschil.
De kleinste stapjes in gedrag en gedachten maken samen de grootste verandering. En ze zorgen er ook voor dat de gewenste verandering binnen handbereik ligt en daardoor aantrekkelijk blijft of wordt.
Ik wens je veel ontspanning en korte actielijsten toe!
Geplaatst op 16 november 2020 in
Nieuws
Geplaatst op 14 september 2020 in
Nieuws
Van een lieve vriendin kreeg ik voor mijn 40e verjaardag het boek “Becoming” van Michelle Obama. Wat een prachtig boek! Ze geeft zo’n mooi kijkje in haar jeugd, in haarzelf, in de keuzes die ze te maken had als dochter, vrouw, vriendin, partner en moeder, en in de weg naar The White House, die ze van tevoren absoluut niet voor zichzelf had uitgestippeld.
Net als iedere andere ouder heeft ze op veel momenten geworsteld met het vinden van een goede balans tussen werk en privรฉ. En in het vinden van die balans kom je natuurlijk altijd je partner tegen. En ook daar ontstaan worstelingen.
Zonder te willen generaliseren, zie ik veel mannen met meer gemak voor zichzelf kiezen. Ik heb met verwondering, verbijstering en regelmatig ook met frustratie mijn man aanschouwd, die bijvoorbeeld lang kon uitslapen in de weekenden (dat was pre-sportende-kids) en vervolgens ook uitgebreid de krant ging lezen met een uitstraling van “stoor me niet”. En de kinderen stoorden hem ook nauwelijks! Als ik daarentegen een krant probeerde te lezen, kon ik geen alinea afronden zonder vragen en verzoeken naar me toe geslingerd te krijgen. Herkenbaar?
Hierover zegt Michelle zoiets moois. Want ook zij worstelde met zulke situaties. Met counseling leerde ze hier anders naar te kijken en mee om te gaan:
“It helped her realize part of her resentment towards her husband was his ability to prioritize himself in the marriage in a way she felt she could not. โWe have babies and he was at the gym. I was like, โHow do you find time to work out?โ So let me stop being mad at him for going to the gym and let me get to the gym.โย
Dus dames: maak je eigen keuzes en doe je ding! Wil jij dat jouw kinderen later ook voor zichzelf durven kiezen? Goed voor zichzelf zorgen? Me-time nemen? Dan zul je het goede voorbeeld moeten geven! Yes, you can!
Geplaatst op 23 juni 2020 in
Nieuws
Afgelopen week mocht ik samen met Marieke, mijn More than Mom – compagnon,ย online trainingen geven aan groepen medewerkers van verschillende bedrijven over balans vinden in Corona-tijd. In het Nederlands en in het Engels.ย We trainden ouders, mantelzorgers, PhD-studenten en algemene groepen. Allemaal hebben ze hun eigen worstelingen in deze gekke tijd. Wat ontstonden er mooie momenten en gesprekken.
Wat waren ze opgelucht na een uur ervaringen delen, herkenning vinden, nieuwe dingen leren en tips ontvangen. Een greep uit de reacties: “wat een effectief uur!”, “de herkenning is zo fijn; ik ben dus niet de enige die worstelt”, “ik voel me zo opgelucht en ik voel zoveel minder stress”, “wat een fijne tips”, “dankzij de veilige en prettige sfeer durfde ik alles te zeggen”, “ik voelde verbinding”. Wow! Dit is dus waar we het voor doen.
Komende weken blijven we deze trainingen geven. Wat hebben we er weer zin in!ย Ook bieden we een online coachpakket aan. Heb je interesse in ons online aanbod? In het Nederlands of Engels? Voor jezelf of je medewerkers? Je mag altijd vrijblijvend contact met me opnemen.
Geplaatst op 22 april 2020 in
Nieuws
Als je me een paar weken geleden had verteld dat ik online zou gaan coachen en trainen, had ik je nooit geloofd. Nu doe ik het gewoon. En het werkt!
Dat ging niet vanzelf hoor. Ik moest echt wel even over een paar mentale drempels heen. Mijn impulsieve reactie op veranderingen is bijna altijd: freeze. Ik bevries. Mensen kunnen op verschillende manieren reageren op spannende/nieuwe situaties of veranderingen: fight – flight – freeze. Ze vechten, vluchten of bevriezen. Wat is jouw impulsieve reactie?
Gelukkig ben ik me steeds sneller bewust van mijn gedrag en gedachten. En kan ik mezelf dus ook snel bijsturen. En nu coach en train ik dus online. Met ontzettend veel plezier. Zelf, en samen met Marieke voor More than Mom. Reacties van klanten: “Wat een superleuke training met echt goede tips. Ik heb er veel aan gehad. Dit was echt een uurtje voor mezelf.” “Ik voel me een stuk beter dan twee weken geleden. Dankjewel.”
Word jij soms moe van jezelf, je gedrag of je gedachten, maar weet je niet hoe dit te veranderen? Voel je je naar, gestrest of eenzaam door de huidige situatie, maar kom je zelf niet uit de negatieve spiraal? Je mag altijd vrijblijvend contact met me opnemen voor een eerste kennismaking en een uitleg van de online mogelijkheden.
Er was eens … een sprookje dat nooit werkelijkheid kon worden. Daarom heette het ook een sprookje ๐
Want hoewel ik die vrouw graag zou willen zijn, die vrouw bestaat gewoon niet. Dat werd me vanmorgen (24 maart 2020, Corona thuis-zit-tijd) weer even extra duidelijk.
Volgens mijn goed opgestelde, in overleg met de kinderen gemaakte, schema, begon de dag zoals “normale” schooldagen (wanneer zou het woord “normaal” juist bij de huidige situatie gaan horen? Wanneer komt het omslagpunt dat dit het nieuwe normaal is? Even een filosofisch vraagje tussendoor). Althans, zo zou de dag moeten beginnen. In mijn sprookje. Twee van de drie kinderen hielden zich hier keurig aan. Aangekleed kwamen ze beneden, aten hun ontbijt, ruimden zelfs hun vaat op en pakten hun schoolspullen. De kleuter zag het allemaal niet zitten. Hij baalde dat hij niet op een scherm mocht. “Het is toch vakantie? Dan mag dat altijd in de ochtend.” Hij wilde niet ontbijten, niet aankleden, geen schoolwerk doen. Hij wilde vooral mopperen en klieren. Ondertussen begonnen de eerste vragen van de andere twee te komen. “Mam, kun je even helpen met deze som?” “Mam, schrijf je groentesoep met of zonder N? En rijstebrij?โ โMama, wat is het onderwerp in deze zin?โ โJa, mama, je zou MIJ nu toch komen helpen???โ
Aaahhhh daar ging mijn plan. De boze kleuter leidde de andere twee af tot hun grote woede. Ik kwam nog niet eens toe aan het lezen van mijn mails. Mijn dochter van 10 barstte in tranen uit dat ze die moeilijke rotsom niet opgelost kreeg. Even kwam alle frustratie bovendrijven. IK โ ZOU โ ZO โ GRAAG โ EVEN โ ALLEEN โ WILLEN โ ZIJN โ EN โ MIJN โ WERK โ WILLEN โ DOEN. Met een kop koffie. Met de radio op de achtergrond. Alleen ik en mijn laptop. En mijn koffie.
Maar de situatie is nu niet zo. En ik kan niet alles wat ik zou willen. Want op โnormaleโ dagen (daar is hij weer!) krijg ik mijn actielijstjes eigenlijk al nooit af, dus nu al helemaal niet. En de illusie dat ik er overdag voor de kinderen ben en โs avonds werk, heb ik ook losgelaten. โs Avonds ben ik gevloerd. Ik kan nog net aan manlief vragen hoe zijn dag is verlopen voordat ik op de bank plof met op tv het zoveelste programma over het f***ing virus.
Dus wat deed ik? Ik ademde een paar keer diep in en uit. Ik klapte mijn laptop dicht. Ik ging naast de kleuter zitten en ging met hem in gesprek. Want hij had natuurlijk gewoon aandacht nodig. En hulp. En verbinding. En die ontstaan alleen als ik er echt ben, in het nu. Samen hebben we zijn schooltaken in een schemaatje gezet, met tekeningen erbij zodat hij het zelf ook snapt. Hij mocht kiezen in welke volgorde hij zijn taken wilde doen. Hij wilde beginnen met zijn knutselopdracht. We hebben samen zijn spullen klaargezet en hij ging lekker zitten verven.
Dochterlief heb ik na mijn uitleg eerst even zelf laten stoeien. En daarna ben ik naast haar gaan zitten om te kijken of het gelukt was. En dat was het! Met een grote grijns liet ze me het goede antwoord zien. De aai over haar bol en het compliment dat ze het zo goed zelf had opgelost, deden haar zichtbaar goed.
Mijn zoon van 8 hielp ik met het vinden van het onderwerp in de tekst, en het verwoorden van bepaalde beelden. Alleen al het tonen van interesse in zijn opdrachten, hielpen hem. Hij vond het leuk om er samen over te praten en het goede antwoord te vinden.
En zo was de rust weer terug. Voor even natuurlijk. Want er komt natuurlijk nog veel meer weerstand, onbegrip en frustratie bij ons allemaal. En dat is okรฉ. Zolang we het zien, erover in gesprek blijven gaan en naar oplossingen blijven zoeken. En berusten. In deze bizarre, onwerkelijke situatie. Het is wat het is. Zelfs mama is maar een mens.
En mijn werk? Dat doe ik bijvoorbeeld nu, terwijl de kinderen even op een schermpje zitten na hun schoolwerk en buiten spelen. Mogen ze op โnormaleโ dagen om 12 uur op een scherm? Meestal niet. Soms wel. Maar het is ook geen โnormaleโ dag. Nog niet. Toch?
Worstel jij ook met de combi thuiswerken, thuisonderwijs en moeder zijn? Wil je 1-op-1 in gesprek voor tips & trics, ontladen, ervaringen delen?ย Neem gerust vrijblijvend contact met me opย voor meer informatie of voor het inplannen van een online of telefonisch gesprek.ย
#opvoeding #thuiswerken #thuisonderwijs #coronavirusnl #ouderschap #moederschap #ondernemen #perfectionisme #loslaten
Geplaatst op 30 maart 2020 in
Nieuws
“Je moet jezelf meer profileren”
Al jaren hoorde ze dit van leidinggevenden. Tot ze er zo onzeker van werd โ en ook schoon genoeg van had – dat ze bij mij kwam. Tijdens het intakegesprek werd duidelijk dat het woord โprofilerenโ voor haar iets negatiefs was. Moest ze op een podium gaan staan en vertellen hoe goed ze was? Dat paste totaal niet bij haar. Ze deed gewoon haar werk.
Wel zat ze zichzelf in de weg. Op andere vlakken. En dรกt maakte dat ze zich in de ogen van leidinggevenden en collegaโs niet profileerde. Het coachdoel dat haar paste, bleek:
“Dit coachtraject is voor mij geslaagd als ik in de lead ben doordat ik goed voor mezelf zorg en alles (ik, mijn gedachten, mijn gevoelens) er mag zijn. Ik blijf daardoor dichter bij mezelf en weet wat ik wil.”
Een prachtig traject werd het. Een bloem ging open. En ik genoot. Dat dit mijn werk is. Dat klanten zichzelf kwetsbaar op durven stellen, bereid zijn te veranderen en daarmee zichzelf terugvinden. En dan krijg ik ook nog een prachtige kaart en lekker bedankje.
#persoonlijkeontwikkeling #professionals #profileren #kwetsbaarheid
Vokking bitsj ma.Het stond er echt. Op een A4’tje. Bijna foutloos geschreven door mijn 7-jarige zoon, recht uit zijn hart.
Stampvoetend van woede was hij naar boven gegaan. Waarom? Om eerlijk te zijn weet ik het niet eens meer. Waarschijnlijk mocht hij niet meer op zijn tablet, of geen snoepje, of had ik iets gezegd van zijn brutale toon of nare woorden die de laatste weken meer regel zijn dan uitzondering.
“Heb je al gezien dat je leuke post hebt ontvangen?” vroeg mijn man met een grijns. Zoonlief had het A4’tje naar beneden gegooid.
Was ik geraakt? Ja, natuurlijk was ik geraakt. Leuk is anders. Was ik boos? Nee, ik was niet boos. Ik moest eigenlijk ook wel lachen in mezelf. Wat zeker hielp, was het feit dat hij boven was en ik beneden. Ik had daardoor de tijd en rust om het even te laten bezinken, te relativeren (“het is een fase, het is een fase, het is een fase” maar ook het besef dat hij zich bij mij zo veilig voelt dat hij dit durft te uiten, en dat vind ik eigenlijk een heel groot compliment) en te bedenken hoe ik wilde reageren. Hoe ik WILDE reageren ja. Dat is fijn, als je dat echt even kunt bedenken in plaats van dat je vanuit impulsiviteit reageert. Wat me ook vaak zat gebeurt hoor! Maar nu kreeg ik deze kans in mijn schoot geworpen.
Zoonlief kwam na een tijdje met een dekbed over zijn hoofd de trap af gelopen. Toevallig was ik in de gang. “Hoe zou jij het vinden als je zo’n briefje kreeg?” vroeg ik hem. “Leuk” was zijn antwoord van onder het dekbed. “Okรฉ. En hoe denk je dat ik het vind om dit briefje van jou te krijgen?” “Leuk” was zijn verrassende antwoord. Hier ging ik niet ver mee komen. Met boosheid of een straf ook niet. “Ik word best een beetje verdrietig van zo’n briefje van jou. Je mag dat allemaal denken over mij, en je mag het ook opschrijven. Je hoeft me niet altijd aardig te vinden, je mag me heel stom vinden. Maar je had bij iedere letter die je opschreef kunnen beslissen om het niet aan me te geven. Dat zou ik fijn hebben gevonden, als je het niet aan me gegeven had. Kun je dat begrijpen?”
Het bleef stil onder het dekbed. Dat was voor mij voldoende.
Hoe je reageert in dit soort situaties is niet altijd hoe je zouย willenย reageren. Waarom reageer je eigenlijk zoals je reageert? Waarom doe je wat je doet? Waarom denk je wat je denkt? Welke patronen en overtuigingen liggen hieraan ten grondslag? Hoe kun je je hiervan bewust worden en stappen zetten om vaker te kunnen reageren zoals je zouย willenย reageren in plaats van vanuit impulsen? Dit zijn onderwerpen waar ik vanuit mijn praktijk Krachtig coaching & training, en samen met Marieke Maat vanuit More than Mom, klanten in begeleid. Herken je jezelf hierin? Neem gerust contact met me op voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek.
#ouderschap #moederschap #opvoeding #patronen #overtuigingen #gedrag #coaching
